Ale cytat jako skrót myśli, pozwalający błyskawicznie ją sprecyzować i zgęścić, przeciąć zbyteczną dyskusję, położyć nieomylnie palec na bolącym miejscu, jest u nas bardzo mało używany.
Liny stalowe - Biegał po domach swoich ministrów.
Intryga, zawiść, emulacja za wszelką cenę, oto normalne cechy każdego środowiska artystycznego. Maćko spoglądał czas jakiś z ukosa na Zbyszka, a wreszcie spytał: — Cóżeś się tak zapamiętał O czym rozmyślasz — Bo… widzicie… po Jagience tak mi się Danuśka przypomniała, aże mnie coś w sercu zabolało. Ani im w głowie nie postanie myśl, że mogliby mieć takie cuda. Dla czytelnika wszystko jest bowiem w niej proste i oczywiste, bez komentarza: Przez dolinę z oddali leśną radość wołali, a zwabiony wołaniem, stanął Hawrań z Muraniem, jak ich dwoje na hali. — Czy zastanowiłeś się choć przez chwilę nad tym, co robisz Gdybyś nawet zwołał do pomocy wszystkie ptaki i zwierzęta z całej kuli ziemskiej, nic by z tego nie wyszło. „Skoro mówią, że trzeba kłuć sztychem — pomyślał — ten będzie najlepszy.
I w rzeczy samej, możnaż poświęcić więcej nad to, co Machnicki poświęcił Możnaż więcej cierpieć — Ale ja cię nudzę za długo, a przy tym obowiązki moje.
Jakoż okazało się to prawdą, gdyż wkrótce na trakcie zamigotały proporczyki, za czym sam Wojniłłowicz z pułkiem wojewody bracławskiego nadjechał. Do czego ci się przydadzą, skoro nie będziesz miał konia — Widzisz, królu mój i panie, twoja odpowiedź na moje pytanie może również służyć jako odpowiedź na twoją propozycję. Lubię się kształcić. Szyja była biała, krągła, tylko nazbyt obnażona, co nie było wskazane podczas jazdy w chłodny, wieczór listopadowy. List CLIX. — Synaczku Synaczku W głosie Zygfryda była teraz prośba, a zarazem wołał jeszcze ciszej, jak ludzie, którzy dopytują się o jakąś ważną i straszną tajemnicę: — Jeśliś jest, jeśli mnie słyszysz, daj znak: porusz ręką albo otwórz na jedno mgnienie oczy — bo mi skowycze serce w starych piersiach… daj znak, jam cię miłował — przemów… I wsparłszy dłonie na krawędziach trumny, utkwił swe sępie oczy w zamkniętych powiekach Rotgiera i czekał.
Nie zgadzano się tylko co do tego, czy książę wojewoda wileński umarł, czy w niewoli, twierdzono wszakże, że pan Sapieha na czele znacznej potęgi wszedł już z Podlasia w województwo lubelskie, ażeby się z hetmanami połączyć, że po drodze bije Szwedów i z każdym dniem w siłę rośnie. — Więc słuchajcie. Baron zakaszlał się i odpocząwszy prawił dalej zniżonym głosem: — Niech pan jednak nie przypuszcza, że jestem zazdrosny o narzeczoną… Byłoby to bardzo niskie z mojej strony… To nie kobieta, to anioł, któremu każdej chwili powierzyłbym cały majątek, życie… Co mówię, życie… Złożyłbym w jej ręce życie wieczne, tak spokojny, tak pewny o siebie jak to, że jutro słońce wejdzie… Słońca mogę nie zobaczyć, bo, mój Boże, każdy z nas jest śmiertelny, ale… Ale o nią nie mam obawy, cienia obawy, daję panu słowo, panie Wokulski… Oczom własnym nie wierzyłbym, nie tylko czyimś tam podejrzeniom albo półsłówkom… — zakończył głośniej. Prócz tego w Białymstoku stały łanowe piechoty. Obok ogniska wisiało kilka worków. Podróżny, któremu zabrakło pieniędzy, zostawił go właścicielowi hotelu, gdzie stanęłam w Le Mans. Stracono w niej wszystko: armię, armaty, konie, tabor. Co noc prawie ukazywała się ona przed firankami jego łoża i kiwała nań ręką, jakby chciała rzec: Pójdź w ciemność, na drugą stronę nieznanej rzeki… Gdyby był stał na szczycie sławy, gdyby ową pożądaną tak namiętnie koronę mógł choć na dzień jeden, choć na godzinę włożyć na skronie, byłby przyjął to straszne, milczące widmo nieulęklym okiem. Ja bowiem miłuję uczonego jak siebie samego. Starka zaś, przystąpiwszy, poczęła myć pana, I zaraz ją poznała. — Niech tylko nieszczęście jakie spadnie na nas, oto wnet znajdzie się przyjaciel, który pośpiesza oznajmić o tym i rozrywa serce ostrzem sztyletu, każąc tymczasem podziwiać rękojeść. frezarka słupowa ap 361
— Każ się podkuć, Jędrusiu, kiedy się tak dziewczyny boisz.
Dlatego też nie przeciwstawię się poleceniu mego ojca. Dopiero w jednym z przypisów do Marii powie nam poeta coś o swoich osobistych wrażeniach z tej wyprawy i da uczuć całą jej karkołomność. Potem poznała mnożenie. Młodzież ją tylko jedną widziała; byłem dwunasty na liście tancerzy, gdyż nie opuściła ani jednego kontredansa. Gilberta stawiała ich nie tylko ponad inną szlachtą, lecz zgoła wyżej od wszystkich królewskich rodów. Wszyscy się z tym zgodzili. — Billewiczówna czy Mieleszkówna, jedna drugiej równa. A iżeś mnie sługę swego opuścił i szczęścia mnie pozbawił i w tém bądź pochwalony Na wojnach zbiegł wiek żywota mego i w trudzie pobielały mi włosy. Nauczyciel chłoszcze ucznia za to, że mu był posłuszny, a przewodnik ślepca, którego prowadził: straszliwy obraz sprawiedliwości Bywają w filozofii miętkie i fałszywe reguły. Rabi Josej bar Jehuda powiada: — Trzy razy można wybaczyć człowiekowi popełnione przez niego występki. Ale tęgi żubr — widzieliście… ma on ze trzy moje strzały w sobie, a od ostatniej musiał paść.